کلبه امید من ... (اللهم عجل لولیک الفرج)

هوالحق

غدیر یك تفكر است…
واقعه غدیر، حادثه اى تاریخى نیست كه در كنار دیگر وقایع بدان نگریسته شود. غدیر تنها نام یك سرزمین نیست. یك تفكر است، نشانه و رمزى است كه از تداوم خط نبوّت حكایت مى كند. غدیر نقطه تلاقى كاروان رسالت با طلایه داران امامت است.
آرى غدیر یك سرزمین نیست، چشمه اى است كه تا پایان هستى مى جوشد، كوثرى است كه فنا برنمى دارد، افقى است بى كرانه و خورشیدى است عالمتاب.

عید غدیر، تجلّی اراده خداوند، مکمّل باور ما و نقطه تأمّلی در تاریخ است . . .

مهمترین پیام برگرفته از واقعه غدیر

اسلام دین کامل و جامع است و برنامه ای مدون برای اداره زندگی بشر در تمام عرصه های فردی و اجتماعی داردو لذا دین از سیاست جدایی ناپذیر است. بنابراین برای تربیت یک انسان دینی نیاز به تأسیس یک جامعه دینی دارد و تأسیس آن فرآیندی است که تنها از طریق حکومت دینی امکان پذیر است. انقلاب اسلامی ایران برای تحقق آرمان پیامبر در غدیر خم و نیز با اجرایی کردن حاکمیت ولایت فقیه به عنوان استمرار امامت کارآمدی دین را برای اداره بشر اثبات نمود. در جهان امروز نیز زمینه و عطش فراوان برای فهم دقیق پیام غدیر و باز تعریف آن فراهم شده است. لذا داستان غدیر از بااهمیت ترین موضوعات این بخش از تاریخ است، زیرا مذهب آن طوایفی که آل رسول را پیروی کردند بر این واقعه پایه گذاری شده است.

بنابراین یکی از ویژ گی های اسلام، تاکید بر جنبه اجتماعی برای رسیدن به تزکیه نفس است. این بدان معناست که انسان تنها با ایمان قلبی و عمل شخصی نمی تواند از خسران و زیان ابدی و خشم الهی رهایی یابد و به کمال شایسته برسد، بلکه باید افزون بر جنبه های فردی، به جنبه های اجتماعی نیز توجه کند و برای نجات از خسرانی که همه انسان ها در دنیا به آن گرفتارند، [1]گام در ایمان و عمل صالح نهند که در عمل صالح توجه به دیگران و توصیه آنان به حق و صبر از وظایف و تکالیف اصلی خواهد بود.[2] خداوند در آغازین سوره بقره افزون بر نماز به انفاق نیز فرمان می دهد که ارتباط تنگاتنگ با عمل اجتماعی و توجه به مهمترین بعد اجتماعی آن یعنی اقتصاد جامعه دارد. اسلام انسان را تنها در فرد و اعمال فردی منحصر نمی کند، بلکه چنان ارتباط مستحکمی میان فرد و جامعه قائل است که کمال فرد و جامعه را به هم وابسته دانسته است.

 خداوند می فرماید: یَا أَیهَُّا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَ کُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَ ارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِکَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یَعْصُونَ اللهََّ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، خودتان و خانواده تان را از آتشی که سوخت آن، مردم و سنگ هاست حفظ کنید، بر آن آتش فرشتگانی خشن و سختگیر گمارده شده اند. از آنچه خدا به آنان دستور داده سرپیچی نمی کنند و آنچه را که مأمورند انجام می دهند[3].

اسلام بر همین اساس فرمان می دهد تا جامعه اسلامی با ولایت و رهبری پیامبر(ص) شکل گیرد و مردم باید بی چون و چرا در همه مسایل قضایی و نظامی و اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و غیر آنها از پیامبر(ص) اطاعت کنند و ولایت طاغوت و دیگران را نپذیرند.[4]

پس اگر پیامبر(ص) حکمی کرد باید احکام آن حضرت(ص)  را در احوالات شخصی پذیرفته شود. از آنجایی که نظام اسلامی بر اساس ولایت شکل یافته و این ولایت اشخاص الهی از ولایت الهی سرچشمه گرفته است، باید در تمام ادوار تاریخی از ولایت الهی برخوردار باشد که به نصب و انتخاب الهی است؛ زیرا اسلام دینی برای همه بشریت تا قیامت است و هر کسی که به گوشش خورده باید از آن پیروی کند. افزون بر اینکه انسان یا تحت ولایت الهی است یا تحت ولایت شیطانی و طاغوتی است و نوع سومی وجود ندارد؛ به این معنا که یا تحت حکومت حق و الهی قرار گرفته یا تحت حکومت باطل و طاغوت رفته است.  پس اگر ولایت الهی نباشد، حکومت طاغوتی در آنجا حاکمیت دارد. ولایت الهی، به نصب مستقیم انجام می گیرد و پیامبران دلایل و براهین برای ولایت خود دارند. خداوند و پیامبر(ص) جانشین و رهبری را به عنوان ولی الله برای نظام اسلامی معرفی و نصب می کنند. البته در دوران غیبت این نصب به شکل عمومی و خصوصی با انتخاب خود ولی الله انجام می گیرد که شرایط و داستانی مستقل برای خود دارد. به هر حال، علاوه بر اینکه هر جامعه نیاز به رهبر و حکومت و حاکمیت دارد، جامعه اسلامی به سبب ذاتی نیازمند رهبر است؛ زیرا رهایی انسان بر اساس آموزه های اسلامی تنها در سایه رفتار اجتماعی و حاکمیت اصول و قوانین و سبک زندگی اسلامی تحقق خواهد یافت و این رهبری و ولی الله است که مسئولیت اجرای احکام و قوانین را برعهده دارد تا بر اساس حکم الله فرمان دهد و قسط را به کمک توده های مردم اجرایی نماید.[5]

بنابراین يکي از مهم ترين پيام هاي غدير مسأله رهبري و صفات و خصوصيات اوست. رهبر بايد کسي همانند حضرت علي (عليه السلام) باشد که در خط پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بوده و مجري فرمان و دستورات او باشد. ولایتی که در غدیر است به معنای حکومت است نه معنای مقام معنوی، مسأله، مسأله حکومت است. مسأله سیاست است خدای تبارک و تعالی این حکومت و سیاست را امر کرد که پیامبر به حضرت امیر واگذار کند. بنابراین مسأله غدیر، مسأله ایجاد یک شاخص است. یک معیار و میزان است تا آخر دنیا مسلمانان می توانند این شاخص و این معیار را جلوی خودشان قرار بدهند و تکلیف مسیر عمومی امت را معین کنند. غدير يك پيام هميشگي دارد و آن اين كه الگوي جامعه اسلامي و رهبر و مقتداي آن بعد از پيامبر( ص) بايد حضرت علي (ع) و امثال او از امامان معصوم (ع) باشند. آنان كساني هستند كه بر ما ولايت و سلطه دارند و بايد با تقرب به آن بزرگواران تحت سلطه تكوين و تشريع آنان قرار گرفته تا از بركات فيض وجودشان بهره مند شويم.

******************************************
[1] . تین/5؛ عصر/1
[2] . تین/ 6؛ عصر/4و5
[3] . تحریم/6
[4] . آل عمران/؛31 و 32 ؛ نساء/59 ؛ احزاب/36
[5]. روزنامه کیهان(1393) ، یکشنبه 20 ، ش 20895