خاطره
هوالمحبوب
هرکسی خود داند و خدای خودش که چه دردیست کجای دلش
خاطرات خیلی عجیب هستن، گاهی اوقات میخندم به یاد روزایی که گریه کردم و گاهی اوقات، گریه میکنم به یاد روزایی که می خندیدم.
این جمله رو خیلی شنیدم، شایدم خودمم میگفتم، که میگن «آرزوهات خاطره شن» بعضی وقتا که عمیق به این جمله نگاه میکنم، میگم آرزوها خاطره نشن. آرزوها زندگی بشن…زندگی شیرین…توأم با عشق!
تجربه و روزگار نشون داده همیشه آرزوهای ما ممکنه خاطرات خوبی نسازن. پس وقتی بخوام برای کسی دعا کنم بهش میگم:
«اگه آرزوهای قشنگت تبدیل به خاطره های قشنگ میشه، بهش برسی».
کاش در کتاب قطور زندگی سطری باشیم به یاد موندنی، نه حاشیه ای فراموش شدنی. خدایا هنوز آرزوهایی مونده که قراره یه روزی بشه خاطرات شیرین زندگی من، به امید اون روز…
ذبیح پور
